ROBOTIZÁNDONOS II: CREAMOS TABOLEIROS


Mentras o primeiro equipo montaba o seu robot, o outro  preparaba taboleiros con liñas negras para ver se os robots eran quen de seguilas.

Cando os rematamos , probámolos cun dos robots.  Descubrimos que non era capaz de seguir o de Iago e Aitana porque tiña demasiadas curvas y eran moi estreitas:


Nin tampouco o de Miguel porque as liñas non eran o bastante escuras:


En cambio, si podía seguir a liña negra do de Sheila:


E tamén a gran casa que fixeron entre Carmen, Alba, Enma, Aitana e Paz coa axuda dalgúns nenos e nenas de cuarto:


A continuación, pedímoslles prestados aos nosos compañeir@s de sexto os seus robots, puxémonos en grupos de dous e fixemos carreiras de robots utilizando os mandos, probamos como sorteaban obstáculos, como andaban polas liñas negras,...





Por certo, sabíades que lles puxemos nome? Os nosos robots chámanse Toby e Chipi.

btemplates

10 comments:

Anabel dixo...

Estades moi avanzados, chicos/as! Parabéns pola iniciativa.
Biquiños.

Ana Martínez dixo...

Graciñas, Anabel. Facemos o que podemos. Unha aperta.

Isabel Piñero dixo...

¡Ya funcionando! Os felicito por tan interesante trabajo. Un beso, Ana.

Ana Martínez dixo...

Muchas gracias, Isabel. Se lo pasan genial. Un abrazo.

Blanca B dixo...

Anaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!

Qué ilusión me hace saber de ti.Veo que os habéis metido en la robótica de lleno, con lo que me gusta a mí... y no digamos a mis chavales!!!!

Las capacidades que se desarrollan en STEM son muy apropiadas para desarrollar la inteligencia, yo, en mi clase, hago lo que puedo... experimentos a punta pala, jajajaj.

Un beso inmenso.

Ana Martínez dixo...

Nosotros también hacemos lo que podemos, Blanca. ya te seguiremos contando. Un abrazo.

Sandra Luz Martorelli dixo...

Siempre tan creativa e innovadora...felicitaciones Ana, nunca dejás de sorprenderme.
Un gran abrazo.

Ana Martínez dixo...

Muchas gracias, Sandra. Un beso.

Blanca Lafarga dixo...

Me alegra volver a verte...
Muy curiosa entrada. Un besico.

Ana Martínez dixo...

Gracias, Blanca. Yo también me alegro de saber de ti. Un saludo.